Mektup, kart : eski usul güzel alışkanlıklar

Mektup, kart yazmayı oldum olası çok sevmişimdir.
Ta Pakistan'dan kalma bir alışkanlık. Zaten küçükken edindiğin alışkanlıklar hep bir kalıcı olur.
O zamanlar Türkiye'deki arkadaşlarıma yazardım.
Sonra Türkiye'ye döndüm, tersi yönde yazışmalara devam ettim.

Büyüdüm yine de vazgeçmedim bu huyumdan.
Bu sefer Savaş askere gittiğinde bir ayakkabı kutusu dolusu mektup, kart, bazense kitap-cd, ördüğüm atkı gibi hediyeler yolladım :)
Hala kilerde duruyorlar, yıllar sonra açıp okumak keyifli, belki biraz da utanç verici olacak gibi :)
Çok çok yıllar sonra kızımla önümüze koyarız bir akşam kutuyu, eğleniriz belki biraz :))

Gittiğim yerlerden de kart yollamayı severim aslında.
Tek gittiysem Savaş'a, Savaş'la gittiysek ailelere genelde bir kart yollarız.

Şimdiyse sıra Londra'daki arkadaşlarımda.
Artık onlara kart yolluyorum ara sıra.
Geçen gün üç kart yazdım, biri Singapur'a, biri Portekiz'e, biri de Londra'ya. İçlerine de birer baykuş koydum.
Kızımla özdeşleşleşen o sevimli baykuşlardan :))
Kızım biraz büyüyüp de o ülkelere gitmeden önce önden onlar gitsinler diye . . . :)