4 Nisan 2013 Perşembe

"Gününün güzel geçmesi dileğiyle..."

İş yerine bu notla geldi çiçekler- tahmin edersiniz kimden ;) İnsan böyle güzel çiçekler alır da günü güzel geçmez mi :)
Her seferinde biraz utanıyorum çiçekler gelince. Ama güzel bir sürpriz oluyor, gördükçe içim açılıyor. O yüzden hoşuma da gitmiyor desem yalan olur :)
...

Dün akşam Seloyla yemek yiyip üzerine de birkaç mağaza bakınca ayağım yine biraz acımaya başladı. Ama napayım kız kıza muhabbet ederek gezmek cazip geldi, birkaç bol giysi almaya da ihtiyacım vardı (bayanların da hep bir şeye ihtiyacı oluyor biliyorum, ama bu sefer gerçekten vardı- evdeki çoğu giysim olmuyor artık). O yüzden bugün gün içinde ayağımı uzatıp oturdum iş yerinde, akşam da doooğru eve. Hava da zaten tam evde oturma havasıydı; yağmurluydu ve biraz iç karartıcıydı.

Bugünlerde biraz canım sıkkın; tam evimizin karşısına inşaat başladı. Şimdi oturduğumuz ev benim çocukluğumun geçtiği ev; o yüzden de bildim bileli evin en güzel yanlarından biri önünün açık olması. Çocukken önümüzdeki o boş tarlaya tırmanıp  çukur kazar, sonra da içerisine patatesleri doldurur ateş yakardık. O kömürleşmiş kumpirleri de öyle bir afiyetle yerdik ki! 

Büyüyüp evlendikten sonra bu eve tekrar taşındığımda da o kadar mutlu olmuştum ki, sanki bu ev bana uğur getirecekti, bizi sahiplenecekti. Zaten belki de biraz bu yüzden hiç zorluk çekmedim evliliğe geçişte. Sanki evlilikle birlikte gelen güzel anılar çocukluğumun güzel anılarıyla harmanlanıyordu, zorluklar çocuk gözüyle ufalıp yokoluyordu. Evdeki her şey değişmişti aslında- mesela benim eski odam yemek odası olmuştu! Ama olsun, yine gözümü kapadığımda her şey tekrar gözlerimin önünde canlanıyordu. 

Ama şimdi, sanki çocukluk anılarımın üstüne bina inşaa ediliyormuş gibi hissediyorum. Hem üzülüyorum hem de kara kara yazın pencereleri toz-toprak ve gürültüden nasıl açacağız diye düşünüyorum. Bu yıl bir de evde normalden daha fazla zaman geçireceğim bir yıl olacakken.

Neyse ya fazla mızmızlık yapmayayım, her şeyde vardır bir hayır elbet. Eminim şimdi terslik gibi gözüken bu durum yeni güzel şeylere vesile olacaktır. Sadece birazcık sabredip beklemek lazım...

Sevgiyle kalın...

2 yorum:

  1. Burciş ya bunamadığım sürece o kumpirlerin görüntüsü aklımdan çıkmaz herhalde :) Yanmaktan çoğu kabuk haline geliyordu zavallı patateslerin :)) ama geri kalan hakikaten çok lezzetli oluyordu.
    Ev konusunda canını sıkmakta haklısın Burciş ya tam dibinize başlamış inşaat sinir bozucu.
    Dediğin gibi vardır bir hikmeti elbet...

    YanıtlaSil
  2. evet kuzucuk güzel şeyler olacak, ben de buradan paylaşacağım inşallah ;)

    YanıtlaSil