Pazar sabahı saatin 8'inde cin gibi ayaktayım ;)
Hava henüz çok ısınmamış, balkonun havası güzel.
Savaş haftasonu için Kütahya'ya anneannesi-dedesini ziyarete gitti.
Leman da beni yalnız bırakmadı, bizde kalmaya geldi. Aslında ben onlarda kalacaktım da bıdıklar geçen hafta hasta olduğu için riske atmak istemedik, böyle bir ara çözüm bulduk. Yoksa Asya-Alp'i görmeyi, kuzularımı öpüp koklamayı çok isterdim.
Dün gündüz abla-kardeş günü yaptık yani. Çok keyifli oldu. Ufak-tefek alışveriş, biraz yemek, bolca muhabbetle geçti günümüz.
Aynı evi paylaşırken yıllar içerisinde farklı evlere, şehirlere, ülkelere dağılıyorsun.
Kıymet bilmeyi arttıran bir şey bu bence.
Elindekinin kıymeti her zaman biraz uçup gittiğinde daha bir anlaşılır oluyor.
Artık kardeş kavgasından eser yok diyebilirim. Çook nadir. Eskiden öyle miydi ya, en ufak şey "cinayet" sebebiydi ;))
Nette dolaşmayı bırakıp çayı demlesem, kahvaltı hazırlığı faslına başlasam hiç fena olmaz. Balkonda güzel bir pazar kahvaltısının yerini hiçbir şey tutmaz. Evde de pek bir şey yok gerçi, bir alışveriş yapmamız şart. Evin küçük oğlu - Savaş - olsaydı da bir koşu markete yollasaydık ;) Bizim Leman'la bu konuda çoook üşeneceğimize adım gibi eminim ;)) Neyse evdekilerle idare etcez artık ;)
İyi pazarlar herkese . . .
Ya ortaokul- lise döneminde birbirimizde kaldığımız o günler... Leman'la beraber kaşdık deyince aklıma orda beraber kaldığımız o günlerimiz geldi ;)
YanıtlaSilevet jasoom ya ne güzel günlerdi... haftanın 3 günü sizdeydim galiba ben :))
YanıtlaSilbir ara kocaları gönderip tekrar mı yapsak ki? :) hehehe :))
Kardeş olayı ayrı bir şey büyürken, insanın evinin içinde kendi boyutlarında zaman zaman oynayabileceği, zaman zaman saçını çekebileceği bir kardeşi olması gibi var mı? Büyüyünce ayrı bir güzel... Çok güzel bir hafta sonu oldu benim için iyi ki varsın Burcişim...
YanıtlaSilLemişko sen şimdi Asya ve Alp ile iyice gözleyebiliyorsun kardeşliğin nasıl bir şey olduğunu, adım adım nasıl geliştiğini :)
YanıtlaSil